بزرگترین نقطه قوت دارک سولز 2 دوری از هنجارهای سبک سولزبورن است - وبلاگ آقا ایرج

به گزارش وبلاگ آقا ایرج، تقریبا یک ماه پیش، بازی اکشن نقش آفرینی دارک سولز 2 از استودیوی فرام سافتور (FromSofware) دهمین سالگرد عرضه خود را جشن گرفت. حال زمان خوبی است تا نگاهی بیندازیم به اینکه چگونه این دنباله غیرمنتظره سنت ها را کنار گذاشت و به عنوان یکی از متفاوت ترین آثار سولزبورن استودیویی که این ژانر را ایجاد نموده، شناخته می گردد.

دارک سولز 2، مدت کوتاهی پس از انتشار، تمایز خود را نشان داد. این تنها بازی سولزبورن فرام سافتور بود که که هیدتاکا میازاکی (Hidetaka Miyazaki) آن را کارگردانی نکرد. بلادبورن که سال بعد منتشر شد، سر و صدای زیادی به پا کرد و زمانی که دارک سولز 3 منتشر شد، استقبال از نسخه قبلی آن به طور قابل توجهی کاهش یافته بود و در فهرست های برترین بازی های سولزبورن معمولا جایگاه مناسبی نداشت. با این حال، اگر از فرضیات خود در خصوص آنچه که یک بازی سولزبورن باید باشد را کنار بگذارید، دارک سولز 2 بر خلاف ویرانه های ساخته شده در سایر بازی های فرام سافتور، حسی مرموز و غیرمنطقی از مکان ارائه می دهد و مزیت های فراوان آن از روش هایی که بیشتر از نسخه های قبلی خود متمایز است ناشی می گردد.

برای صحبت در خصوص آن نکات مثبت، بهتر است از افتتاحیه بازی آغاز کنیم. همه بازی های سری سولز با یک کات سین سینمایی آغاز می شوند که بیشتر شامل ماجرای خدایان و پادشاهان مرده یا در حال مرگ است که زمانی بر جهانی که قرار است وارد آن شوید حکومت می کردند. در ادامه شخصیت بازیکن معمولا معرفی می گردد. شما یک Undead یا Unkindled یا تارنیشد هستید. حتی اگر شخصیت شما از سرزمینی دور باشد، شما یک مکان خاص در جهان را اشغال می کنید و یک پیشگویی یا یک دستور دینی وجود دارد که شما را درگیرخود می نماید. در این میان مسیر رسیدن به تاج و تخت از قبل تعیین شده است.

با این حال دارک سولز 2 به سختی کلیت داستان خود را معرفی می نماید و فقط نام یک پادشاه باستانی و سرزمین او یعنی Drangleic را معرفی می نماید. کات سین آغازین بر نوعی لحن شاعرانه تمرکز دارد. بازیکن، به جای بودن در حد یک پاورقی در تاریخ خدایان و پادشاهی ها، موضوع اصلی است. شما نفرین شده ، همه چیز را از دست داده اید و به Drangleic راه یافته اید تا نفرین خود را از بین ببرید. آرمان شما چندان بزرگ و تاثیرگذار بر جهان نیست و شما به هیچ کس دیگری وابسته نیستید و تنها قصد دارید که خود را از این زندگی نفرین شده رهایی دهید.

دارک سولز در نوعی استیصال مالیخولیایی شناور است. شما، مانند بسیاری دیگر در Drangleic، در پی بازیابی خود هستید اما تاریخ باستانی این سرزمین مانند شن های روان است و شما را به داخل می کشد و هر چه بیشتر مقاومت کنید یا بجنگید، بیشتر به شما فشار می آورد. هر بازی سولز فضایی تیره و تار دارد اما دارک سولز 2 غم انگیز است و یافتن پیروزی در پایان های آن سخت است. از بعضی جهات، دارک سولز 2 به جز در چرخه شعله از نظر مضامین داستانی مشابه دارک سولز 3 است. در این اثر جهان ها و زمان فشرده شده اند. بعلاوه چرخه بازی های قبلی اکنون به قدری رخ داده است که جهان در حال توسعه است. در دارک سولز 3 هنوز مکان های آشنایی وجود دارد، هرچند خراب یا دوباره ساخته شده اند اما در دارک سولز 2، تنها پژواک وجود دارد.

در دارک سولز ، Blighttown زیر فاضلاب Undead Burg است و به معنای واقعی کلمه آن ها را تحت الشعاع قرار می دهد و در واقع جهانیی زیر یک جهانی دیگر است. دارک سولز 2 به نوعی این ایده را کاملا کنار گذاشته است و ناب ترین مدرک آن آسانسوری است که اغلب به آن اشاره می گردد و در بالای یک آسیاب بادی که به کوهی غرق در گدازه منتهی می گردد، وجود دارد. Gutter معادل Blighttown است، اما کاملا تاریک است و به طور قابل مشاهده ای به هیچ نقطه دیگری در جهان متصل نیست. مانند بازی های قبلی، دارک سولز 2 نیز داستان های تعیینی دارد، اما چیزی که بیش از همه در خصوص آن نگران نماینده است، شکاف های آن است. شما نمی توانید Drangleic را مانند لوتریک یا حتی سرزمین های میانه در الدن رینگ درک کنید زیرا بخش هایی از آن حتی در رویا ها یا خاطرات پوشیده شده است و ظاهرا این یک جهانی روانی است نه مادی.

با این حال، به یاد ماندنی ترین مکان دارک سولز 2 ماجولا بوده که نوعی شهر ساحلی است که به عنوان یک هاب در بازی عمل می نماید. این یکی از اولین مکان هایی است که در بازی پیدا می کنید. همانطور که شخصیت ها را در جهان پیدا نموده و به آن ها یاری می کنید، آن ها راه خود را به آنجا باز می نمایند. ماجولا در غروب همیشگی خورشید است، نور امواج را زرد می نماید و صخره های نیزه مانند از ساحل بیرون زده اند. این منطقه دردناک با زمزمه های طولانی یا سکوت همراه است و یکی از معدود مکان هایی در بازی است که واقعا می توانید آن را ایمن بنامید.

ماجولا محبت آمیز ترین مکان بازی است، اما شما همراهان و پناهگاه های دیگری را در جهان خواهید یافت. یکی از آن ها، شخصیتی به نام لوکاتیل است، اگرچه برخورد شما با او زودگذر است اما داستان او در سری سولز غیر متعارف نیست. با این حال او در فکر بازیکنان می ماند، نه به این علت که شخصیتی منحصر به فرد است، بلکه به این علت که هدفش با هدف شما به نوعی مشابه است.

در واقع او هم مثل شما از جای دیگری آمده است و در پی پایان دادن به نفرین خود است. او نیز مانند شما در این جهانی فراموش شده و رویایی عقل خود را از دست می دهد. اطلاعات پیشینه او پراکنده شده و هر روز بیشتر از آن را از دست می دهد. تراژدی لوکاتیل کاملا پیش پا افتاده است و شامل خواستن زیاد چیزی و از دست دادن خود برای یافتن آن می گردد. به طور کلی می توان گفت که دارک سولز 2 در خصوص یک فرد شکسته است و امیدی وصف ناپذیر از یافتن شخصی مانند شما را به تصویر می کشد. در نهایت لازم به ذکر است که دارک سولز 2 فراموش نخواهد شد. این بازی امروزه بیشتر از همواره هوادار پیدا نموده است و بسیاری تمایز عناصر آن با دیگر آثار سولزبورن را ستایش می نمایند.

منبع: GameSpot