فدراسیون فوتبال عصبانی شد؛ مردی که یقه مدیران فوتبال ایران را رها نمی کند - وبلاگ آقا ایرج

به گزارش وبلاگ آقا ایرج، این روزها دراگان اسکوچیچ، نقش عذاب روح و آیینه دق فدراسیون فوتبال را ایفا می نماید.

به گزارش وبلاگ آقا ایرج آنلاین، سرمربی پیشین تیم ملی که پس از صعود به جام جهانی از سمتش برکنار شد، ماه ها سکوت کرد تا محکوم نگردد که آرامش این تیم را به هم ریخته است. او حتی از نوشتن نامه خداحافظی هم خودداری کرد و پس از شکست سنگین تیم ملی دربرابر انگلیس نیز حاضر نشد موضع گیری تندی علیه این مجموعه داشته باشد. مربی کروات که آن روزها در نقش مفسر تلویزیونی مشغول فعالیت بود، ادعا کرد تیمی که مقابل انگلیس 6 تایی شد، ایران واقعی نبود. با این حال بدیهی به نظر می رسید که سکوت سرمربی سابق تیم ملی ابدی باشد. پس از خاتمه مسابقات، او طعنه و کنایه هایی علیه کادرفنی فعلی تیم ملی به زبان آورد. مجموع واکنش های تند دراگان، مخصوصا پس از اظهارنظرهای عجیب اعضای کادرفنی تیم ملی و نیز فدراسیون فوتبال تندتر شد. زمانی که مهدی محمدنبی از دودستگی بازیکنان در دوران اسکوچیچ سخن می گوید یا مارکار آقاجانیان توپ را به زمین این مربی می اندازد، طبیعی است که مرد کروات به دفاع از خودش بپردازد. حالا تعداد واکنش های اسکو زیادشده و این موضوع، فدراسیون را عصبانی نموده است. از این مسئله اما راه گریزی نیست. آنچه در این داستان می گذرد، مکافات عمل خود آقایان است.

به جای دراگان بودید، چه می کردید؟

فرض کنید یکی از منتقدان امروز دراگان اسکوچیچ، به جای خود این مربی بود و اتفاقاتی را که طی چند ماه گذشته در تیم ملی رخ داد، تجربه می کرد؛ در این صورت واکنش او چه می توانست باشد؟ اتفاقات اتفاق افتاده در این فقره، به صورت تیتروار به این توضیح است: اسکوچیچ در بدترین شرایط ممکن راهنمایی تیمی را که در آستانه حذف از مرحله پیش مقدماتی جام جهانی بود پذیرفت، به محض دریافت حکم مورد شدیدترین هجمه ها نهاده شد، در عین حال اما با مقرون به صرفه ترین قرارداد ممکن، برترین نتایج تاریخ را گرفت و سریع ترین صعود ادوار به جام جهانی را رقم زد، پاداشی برای فوتبال ایران فراهم کرد که کفاف پرداخت غرامت مارک ویلموتس را می داد و تازه یک چیزی هم ته حساب فدراسیون باقی می گذاشت، اما در مقابل همه این دستاوردها، او را در کمترین فاصله تا جام جهانی حذف کردند، بدون اینکه حتی یک جلسه تودیع محترمانه برایش برگزار نمایند. حالا جانشین نام آشنای او بدترین شکست تاریخ تیم ملی در جام جهانی را رقم زده، از این مسابقات حذف شده و دستیارانش هم در حال طعنه زنی به کادر قبلی هستند. خب در این شرایط اگر شما جای دراگان بودید چه می کردید؟ سعه صدر به خرج می دادید و همچنان خودتان را به ندیدن و نشنیدن می زدید؟ یا حداقل همین سطح از واکنش های کلامی را حق مشروع خودتان قلمداد می کردید؟

از کدام موفقیت حرف می زنید؟

این داستان اما زمانی جالب تر می گردد که به بیانیه واکنشی فدراسیون فوتبال بر می خوریم. آقایان در مقابل انتقادهای دراگان اسکوچیچ (حالا چه درست و چه نادرست) او را تهدید به اقدام قانونی نموده اند و از موفقیت های فوتبال ایران سخن گفته اند! احتمالا منظورشان شکست 6گله در برابر انگلستان یا از بین رفتن افتخار 24ساله پیروزی بر آمریکا است، وگرنه ما که در قطر موفقیت دیگری ندیدیم. بعد هم روشن نیست با کسی که از حق خودش دفاع می نماید و به جانشین ناموفقش کنایه می زند، چطور می توان اقدام قانونی انجام داد! برخلاف باور دوستان، راه گریزی از شرایط فعلی وجود ندارد. آنها تصمیم پرریسکی گرفتند که اشتباه از آب عایدی و حالا باید تاوانش را بپردازند. از آشی که پختید نوش جان کنید و کنایه های اسکو و موافقانش را به جان خریداری کنید. به همین راحتی.