فستیوال Stihia ازبکستان، حرکت امواج صوتی در دریای آرال ناپدید میشود - وبلاگ آقا ایرج

به گزارش وبلاگ آقا ایرج، این احتمالا ً بزرگ ترین اتفاقی بود که در Moynaq رخ داد، چون آب دریای آرال در دهه 1960 از بین رفت. صدها نفر از مردم محلی کنجکاو در سراسر آسیای میانه و فراتر از آن به عنوان نخستین نسخه ever، یک جشنواره موسیقی الکترونیکی انتزاعی، با سواحل دریای خشک گردیده در ازبکستان در جریان هستند.

سیتیا، یک واژه روسی که به عنوان مفهوم"نیروی غیرقابل توقف طبیعت"ترجمه می گردد، زاییده از Otabek Suleimanov، یک وکیل با عکس داغ است که به عنوان یک دی جی، KEBATO، در پایتخت ازبکستان، تاشکند کار می نماید.

سیتیا: فستیوال در دریا

در یک شب جمعه بادی در اواسط سپتامبر، صداها شروع به تپیدن در بستر دریا کردند، در حالی که چراغ های چرخان بیابان را روشن می نمایند. دی جی ها از تاشکند می آیند و حتی رخی از آنها از برلین و مسکو می آیند تا در جشنواره موسیقی شرکت کنند.

goers این جشنواره را از هر گوشه ازبکستان، کشورهای همسایه قزاقستان و قرقیزستان، و حتی برای اولین بار برای نخستین بار، انجام داده اند. آن ها با یک رژیم ثابت از موسیقی الکترونیک آوانگارد تغذیه می شوند، در حالی که جمعیت افراد محلی گیج از Moynaq و شهر نزدیک نوکوس به صحنه شگفت انگیز موسیقی در پشت یک منطقه دور افتاده در جلوی صحنه نگاه می نمایند.

این یک رویای دی جی دی است که برای جلب توجه به فاجعه زیست محیطی دریای آرال، برای جلب توجه به فاجعه زیست محیطی دریای آرال، برای جلب توجه و توجه به مسائل مربوط به استفاده از آب در منطقه، برای جلب توجه مردم کوشش می نماید.

دریا در دهه 1960 شروع به خشک شدن کرد و بندر ماهیگیری پر جنب و جوش واقع در کاراکال پاکستان ساخته شد که در واقع یک جمهوری خودمختار در ازبکستان بود که در دهه 1980 کیلومترها از دریا فاصله داشت. رودخانه آرال از رودخانه آمودریا به عنوان، که از نظر تاریخی یکی از رودخانه های اصلی آسیای میانه و حیاتی است که زمانی کاراکال پاکستان را مرکز تجارت جاده ابریشم ساخته بود، تغذیه می گردیده است. وقتی آب از این رودخانه توسط مهندسان شوروی برای فرونشاندن مزارع پنبه تشنه به ازبکستان منحرف شد، دریا شروع به خشک شدن کرد.

نتیجه این است که بس تر دریا در حال حاضر یک بیابان متروک و ویران با ترکیبی از نمک، آفت کش ها و مواد شیمیایی است؛ زمانی که طوفان های گرد و غبار از منطقه وارد می شوند، این ترکیب گاهی به ترکیبی خطرناک تبدیل می گردد که در سراسر منطقه آسیب دیده گسترش می یابد. هیچ مکان بهتری برای میزبانی این جشنواره وجود نخواهد داشت که قصد دارد تاثیر ادامه دار فاجعه زیست محیطی دریای آرال را به خانه برساند.

جریانی از انرژی در دریایی خشک شده

طرح اصلی این بود که فستیوال سیتیا را در بس تر دریا سابق برگزار کند، که در آن چه چیزی به نام قبرستان کشتی ها معروف گردیده است، یک جاذبه یادبود - تبدیل به جاذبه توریستی که شامل بدنه زنگ زدگی یک ناوگان ماهیگیری نیمه وقت می گردد. اما زمین شیب دار و ماسه ای برای پایکوبی مناسب فرض نمی شد، بنابراین محل به سمت بالا در سایه یک فانوس دریایی حرکت می کرد، که اخیرا ً برای ایستادن بر روی لبه آب و راهنمایی کشتی ها به سواحل رود آرال به کار گرفته شد.

این فانوس دریایی که توسط خیمه های گرد و خاک احاطه گردیده است، برای قرن ها در آسیای میانه چادر زده و در حال حاضر یک رستوران است. یک ساعت یا بیشتر قبل از شروع سیتیا، یک کاروان متشکل از 10 اتوبوس از نوکوس عبور می نمایند و 300 نفر از آن ها را به جاده پر از دست انداز، سه ساعت رانندگی در صحرا می برند تا به جمعیت که پیش از این در صحنه حاضر بودند بپیوندند.

سازمان دهندگان این جشنواره وعده غذای سنتی پلو، یک نخ پر برنج چینی با هویج، نخود و گوشت را برای 500 نفری که پیش از این برای این حزب ثبت نام نموده بودند، قرار دادند.

دو شخصیت متمایز عمو Chill هستند که می گوید او از آینده می آید و برادرش. آن ها در اینجا هستند تا به طرفداران از سرنوشتی که در آینده نزدیک در انتظار ما هستند هشدار دهند اگر ما روش های مخرب محیط زیستی خود را اصلاح نکنیم. پوشیدن ماسک گاز و پوشیدن لباس های سیاه و شلوار جین، این زوج در مقابل صحنه به دور هم جمع می شوند.

احیای دریای آرال

صداهای انتزاعی در سراسر صحرا به سرعت رشد می نمایند تا درست بعد از 1 صبح، زمانی که مقامات محلی با اشاره به نگرانی های مربوط به سر و صدا متوقف می شوند. مهمانی به زمین می افتد و به طرف قبرستان کشتی ها می رود، جایی که در آن گروه ها گرد آتش جمع گردیده اند. آن ها صداهای خود را تا صبح ادامه می دهند.

سازمان دهندگان در وب سایت رسمی سیتیاs می گویند که آن ها امیدوار هستند که ها هایی را که زمانی بخشی از قبایل چادرنشین بوده اند را انعکاس دهد و صداهای هارمونیک را در دریای گم گردیده برای وسوسه بازگشت به آبه ای مورد استفاده قرار دهد.

در حال حاضر، خطرات سلامتی مرتبط با بازدیدهای کوتاه مدت به Moynaq به نظر می رسد که پایین بودن (بازدیدنمایندگانی که در طول طوفان می آیند یا با آسم باید اقدامات احتیاطی در برابر گرد و غبار بنمایند). با این حال، در معرض بقایای سمی باقی مانده دریای آرال واقع شده است که ساکنان آن را طاعون زده، و تاثیرات اکولوژیکی آن بر خشک شدن آن چیزی است که زمانی چهارمین دریاچه بزرگ دنیا بود که سازمان دهندگان آن امیدوارند که آن را برجسته نمایند.

در حالی که سیتیا ممکن است موفق به جذب دوباره دریای آرال نگردد، اما امیدواریم که این رویداد سالیانه در تقویم موسیقی الکترونیکی، با استفاده از قدرت صوتی برای جذب توریست ها و دوستداران موسیقی - و شاید آب - به این بخش فراموش گردیده آسیای میانه تبدیل گردد.